I Koncert Niepodległości „Premierowy”

O koncercie

Premiera Koncertu Niepodległości miała miejsce w dniu 11 listopada 2009 roku w Muzeum Powstania Warszawskiego. Wybór tej właśnie lokalizacji przesądził o sukcesie Koncertu, już od pierwszej jego edycji. Industrialna pustka starej elektrowni oraz zawieszony ponad widownią legendarny, amerykański bombowiec z II wojny światowej B-24 Liberator, stworzyły niepowtarzalną scenografię Koncertu Niepodległości. To tu, po raz pierwszy zaprezentowaliśmy autorskie aranżacje polskich pieśni patriotycznych od okresu średniowiecza po wiek XX.

Kiedy w 2009 roku zainaugurowaliśmy ten projekt, Koncert Niepodległości był praktycznie jedynym profesjonalnym wydarzeniem artystycznym upamiętniającym rocznicę odzyskania Niepodległości w Warszawie. W tamtym okresie w przestrzeni publicznej niewiele się działo poza oficjalnymi uroczystościami pod pomnikiem Nieznanego Żołnierza, a Święto Odzyskania Niepodległości było kolejnym szarym i smutnym listopadowym dniem.
Publiczność, która 11 listopada 2009 wypełniła po brzegi Salę pod Liberatorem w Muzeum Powstania Warszawskiego, udowodniła swoją obecnością słuszność wybranej koncepcji Koncertu. Entuzjastyczne reakcje widzów unaoczniły zapotrzebowanie na nowoczesne i profesjonalne spektakle artystyczno-patriotyczne, gdzie wbrew regułom mainstreamu narracja może trwać dłużej niż 30 sekund, a utwór muzyczny nie musi kończyć się po 3 minutach.

O sukcesie Koncertu Niepodległości zadecydowało ciekawe połączenie aktorskiej narracji historycznej ze współczesnymi aranżacjami pieśni patriotycznych, hymnów, piosenek żołnierskich i pieśni bardów. Tematem narracji premierowego Koncertu Niepodległości było kilkanaście przełomowych wydarzeń w historii Polski, które zilustrowane zostały repertuarem dobranym według klucza dziejowego. W repertuarze I Koncertu Niepodległości znalazły się współczesne aranżacje polskich pieśni patriotycznych od średniowiecznej Bogurodzicy (XIV-XV w.) zaczynając, a na niezwykłych, jazzowych wokalizach utworów Polskie Drogi (1977) oraz Preludium E-moll Fryderyka Chopina (1836) kończąc. W programie pojawiły się także utwory mało znane, jak kompozycja Tadeusza Kościuszki Dwa Polonezy i Waltz (1797), a także pochodząca z okresu walk o Lwów, wzruszająca pieśń Orlątko (1918) w wykonaniu III Artystycznej Drużyny Harcerskiej oraz Oli Turkiewicz. Zaprezentowane zostały także kanony naszej pieśni patriotycznej jak My, Pierwsza Brygada (1917), Marsz Polonia (1863), Piechota (1917), Warszawskie Dzieci (1944) oraz Czerwone maki na Monte Cassino (1944). Na zakończenie Koncertu artyści wspólnie z publicznością odśpiewali Mazurek Dąbrowskiego (1797), co weszło do tradycji kolejnych edycji Koncertu Niepodległości.

Koncert Niepodległości stworzyli: polsko-kanadyjska wokalistka i kompozytorka Ola Turkiewicz – dyrektor muzyczny wydarzenia oraz Jacek „Wiejski” Górski, jego producent, a w latach późniejszych także scenarzysta i reżyser.

W I Koncercie Niepodległości, obok Oli Turkiewicz, wziął udział znakomity wokalista jazzowy Marek Bałata oraz chór III Artystycznej Drużyny Harcerskiej. Wokalistom towarzyszył zespół instrumentalistów sesyjnych w składzie Paweł Kaczmarczyk (fortepian), Grzegorz Grzyb (perkusja), Marcin Murawski (kontrabas), Krzysztof Kowalewski (gitara), Grzegorz Piotrowski (saksofon) oraz sekcja smyczkowa pod batutą Grzegorza Piotrowskiego, którą współtworzyli Sandra Kopijkowska (harfa), Dawid Lubowicz (skrzypce), Patrycja Jopek (skrzypce), Maksymilian Grzesiak (skrzypce), Agata Słowikowska (skrzypce), Anna Witkowska (skrzypce), Karolina Sienkiewicz (skrzypce), Karolina Kozłowska (altówka), Bartosz Henrych (altówka), Karolina Andres (wiolonczela), Katarzyna Oczkowska (wiolonczela), Marcin Malikowski (wiolonczela).
Historyczno-prozatorską narrację spektaklu poprowadził aktor Teatru Narodowego Maciej Kozłowski, zaś artystyczną oprawę wydarzenia zrealizowali: Maria Dłużewska (współpraca reżyserska) oraz Łukasz Starek (realizacja oświetlenia).

Konsultacje historyczne: Agata Wiśniewska
Obsługa fotograficzna: Paweł Rzeńca
Dyrektor muzyczny Koncertu Niepodległości: Ola Turkiewicz
Kwerendy archiwalne i produkcja: Jacek “Wiejski” Górski